
Od niedzieli, 21 grudnia 2025, kaplica zakonna w Domu św. Józefa wypełniała się osobami, dla których śp. Ksawera była kimś ważnym i bliskim, dającym nadzieję i twarz opromienioną Bogiem. I Siostry posługujące w Chicago (Illinois) i Effrata (Pensylwania), Siostry domowej Wspólnoty, Przyjaciele Domu, Wolontariusze i Rodziny Rezydentów powierzali w swej gorliwej modlitwie śp. s. Ksawerę – pogodną i oddaną w służbie Bogu i ludziom – prosząc o łaskę nieba.
W poniedziałek, podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej o godz. 10:00 pod przewodnictwem J. E. Ks. Bpa Zgliszewskiego i J. Ek. Ks. Bpa Roberta Brennana, ordynariusza diecezji Brooklyn, w koncelebrze z dziesięcioma zaprzyjaźnionymi Kapłanami w parafii p.w. św. Franciszka z Asyżu na Greenlawn, wraz z Siostrami, Przyjaciółmi Zgromadzenia i Rodziną zanosiliśmy dziękczynienie za życie i powołanie naszej Siostry, które w znamienitej większości realizowała na amerykańskiej ziemi, o czym wspominał w homilii Ks. Prałat Jan Strynkowski. Po zakończonej Mszy Świętej spoczęła na cmentarzu zakonnym znajdującym się na terenie naszej posesji w Huntington. Niech odpoczywa w pokoju i wyprasza dar nowych powołań dla naszego Zgromadzenia.
**********************************************************
From Sunday, December 21, 2025, the our chapel at St. Joseph’s House was filled with people for whom the late Ksawera was someone important and close, giving hope and a face radiant with God. The Sisters serving in Chicago (Illinois)) and Effrata (Pennsylvania), the Sisters of the domestic community, friends of the house, volunteers, and families of residents entrusted the late Sister Ksawera—cheerful and devoted to serving God and people—to heaven in their fervent prayers, asking for heavenly grace.
On Monday, during a solemn Eucharist celebrated at 10:00 a.m. by His Excellency Bishop Zgliszewski and His Excellency Bishop Roberta Brennana bishop of Brooklyn, concelebrated with priests in the parish of St. Francis of Assisi in Greenlawn, together with the Sisters, Friends of the Congregation, and Family, we gave thanks for the life and vocation of our Sister, which she lived out for the most part on American soil, as mentioned in his homily by Monsignor John Strynkowski. After the Mass, she was laid to rest in the convent cemetery located on our property in Huntington. May she rest in peace and intercede for the gift of new vocations for our Congregation.
**************************************************************
Mowa pożegnalna Przełożonej Generalnej M. Marceliny Kuśmierz OSB
Pogrzeb Ś.P. S. Ksawery Włodarskiej OSB, Huntington, 22 grudnia 2025 r.
„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.
Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”
/ks. J. Twardowski/
Kochana Siostro Ksawero,
W dniu rozpoczęcia Wielkich Adwentowych Antyfon dopełniłaś swego ziemskiego pielgrzymowania, powtarzając słowa brewiarzowego hymnu:
W tym świętym czasie oczekiwania, równajmy ścieżki swojego życia, by Pan nas zastał przygotowanych na swoje przyjście.
I stało się. Pan przyszedł. I przyjął całopalną ofiarę Twego pięknego, prostego i oddanego Mu życia. Życia wiekowego – jak biblijnych patriarchów – obfitującego w różnorodne doświadczenia. Życia pięknego i wartościowego, ale również pełnego trudów i wyzwań, właściwych prawdziwym Pielgrzymom Nadziei.
W Roku Wielkiego Jubileuszu Kościoła, w Roku Twojego Jubileuszu – jaki razem celebrowaliśmy tu 23 września b.r. – dziękujemy Bogu za dar Twojej Osoby, życzliwej i zawsze z entuzjazmem zatroskanej o dobro w sobie i w innych.
Siostro dziś żegnając Cię – chcemy właśnie Tobie podziękować:
Nasza s. Ksawera była przykładem wierności Bogu w powołaniu, a pełna poczucia humoru, kochała Siostry i życie wspólne. Swoją modlitwą obejmowała posługę Kapłanów, intencje różnych osób proszących o modlitwę, intencje Sióstr i całego Zgromadzenia, w tym szczególnie każdej kolejnej Przełożonej Generalnej, o czym świadczą jej listowne zapewnienia.
Na początku posługi w USA w korespondencji do Przełożonej Generalnej znajdujemy słowa: „…czuję się bardzo dobrze, nie tęsknię, gdyż to ani wypracowane, ani też zasłużone – ale darmo dane mi usposobienie, że gdzie jestem – to się dobrze czuję…”
Tuż przed Bożym Narodzeniem – gdy Słowo staje się Ciałem zamieszkując wśród nas – dziękuję wszystkim Czcigodnym Kapłanom za sprawowaną ofiarę Mszy Świętej w intencji S. Ksawery, podczas której karmimy się właśnie Słowem i Ciałem przychodzącego Pana. W sposób szczególny dziękuję Księdzu Biskupowi Andrzejowi Zglejszewskiemu za przewodniczenie tej pogrzebowej liturgii, Księdzu Biskupowi Robertowi Brennan, który jest przyjacielem naszej Wspólnoty oraz Ks. Prałatowi Janowi Strynkowskiemu – za wygłoszone Słowo Boże.
Specjalne podziękowanie przekazuj Siostrom naszego Zgromadzenia posługującym w Stanach Zjednoczonych, a szczególnie dziękuję s. Przełożonej Justynie wraz z Siostrami Wspólnoty w Huntington za opiekę nad S. Ksawerą i zorganizowanie tej pogrzebowej uroczystości.
Pragnę bardzo serdecznie podziękować wam wszystkim przybyłym na te Eucharystie. Kochani, Siostra Ksawera pielęgnowała w sercu ducha rodzinności i przyjaźni. Zawsze cieszyła się waszymi odwiedzinami, troskliwa opieka i śmiechem. Dziś zapewne obdarza nas wszystkich swym ujmującym uśmiechem chcąc powiedzieć: DO ZOBACZENIA W RAJU, bo „tam gdzie jestem – to się dobrze czuję”!
Niech nasza Siostra odpoczywa w pokoju! Amen
And now allow me to read a Farewell
speech by our Superior General M. Marcelina Kuśmierz for this occasion:
“You left quietly, without saying goodbye.
As if you didn’t want to sadden us with your departure…
as if you believed in the hour of parting,
that you would soon return with good news.”
/Fr. J. Twardowski/
Dear Sister Ksawera,
On the day of the beginning of the Great Advent Antiphons, you completed your earthly pilgrimage, repeating the words of the breviary hymn:
In this holy time of waiting,
let us level the paths of our lives,
so that the Lord may find us prepared
for His coming.
And so it happened. The Lord came. And He accepted the burnt offering of your beautiful, simple, and devoted life. A life – as long as that of the biblical patriarchs – rich in diverse experiences. A life that was beautiful and valuable, but also full of hardships and challenges, typical of true Pilgrims of Hope.
In the Year of the Great Jubilee of the Church, in the Year of Your Jubilee – which we celebrated together here on September 23rd this year – we thank God for the gift of your person, kind and always enthusiastically concerned about the good in yourself and in others.
Sister, as we say goodbye to you today, we want to thank you:
Our Sister Ksawera was an example of faithfulness to God in her vocation, and full of humor, she loved the Sisters and community life. She embraced the ministry of priests with her prayers, the intentions of various people asking for prayer, the intentions of the Sisters and the entire Congregation, including in particular each successive Superior General, as evidenced by her written assurances.
At the beginning of her ministry in the USA, in her correspondence to the Superior General, we find the words: “…I feel very well, I do not miss anything, because it is neither earned nor deserved – but a freely God given disposition – that wherever I am, I feel good…”
Just before Christmas – when the Word becomes Flesh and dwells among us – I thank all the Reverend Priests for celebrating Holy Mass for Sister Ksawera, during which we are nourished by the Word and the Body of the coming Lord. I would like to express my special thanks to Bishop Andrzej Zglejszewski for presiding over this funeral liturgy, Bishop Robert Brennan, our friend and to Monsignor Strynkowski, for proclaiming the Word of God.
Special thanks to our Congregation serving in the United States, and I especially thank Sister Superior Justyna and the Sisters of her Community in Huntington for caring for Sister Ksawera and organizing this funeral ceremony.
I would also like to express my heartfelt thanks to all of you – participating in this Mass. My dear friends, Sister Ksawera cherished the spirit of family and friendship in her heart, always enjoyed your visits, your loving care, and laughter. Today she surely graces us all with her charming smile, wanting to say: SEE YOU IN PARADISE, because “where I am, I feel good”! May she rest in peace. Amen.
HOMILIA POGRZEBOWA
FOTORELACJA Z POGRZEBU