RELACJA Z BENEDICTUSA 2018 NA WIGRACH

KAI: Benedictus Młodych w Pokamedulskim Klasztorze w Wigrach
3 lipca 2018
PROFESJA WIECZYSTA S. ŁUCJI FIGIEL W PUŁAWACH
8 lipca 2018

RELACJA Z BENEDICTUSA 2018 NA WIGRACH

Tegoroczne wakacyjne spotkanie młodzieży Benedictus miało miejsce w Pokamedulskim klasztorze w Wigrach. Młodzież z różnych stron Polski waraz z Siostrami Benedyktynkami i duchowym przewodnikiem o. Wojciechem Wójtowiczem mogła zaczerpnąć z tego duchowego pokamedulskiego dziedzictwa.

To miejsce szczególne ponieważ Klasztor ten z XVII wieku jest jednym z najważniejszych obiektów dziedzictwa kulturowego Polski i Europy. Wpisany jest do rejestru zabytków, który posiada wyjątkową wartość historyczną, artystyczną, religijną oraz naukową. Fundacja Wigierska na rzecz kamedułów została ustanowiona przez króla Jana Kazimierza dnia 6 stycznia 1667 r. Był to okres po potopie szwedzkim. Jak podają przekazy historyczne, intencją i życzeniem króla było, by kameduli w wigierskich ostępach modlitwą i pracą przyczynili się do odwrócenia od Rzeczpospolitej licznych nieszczęść i wojen. A więc modlitwa za Ojczyznę stała u samych początków Wigier i stanowiła jakby duchowy fundament tego miejsca.

Obecnie klasztor położony jest na półwyspie w centrum Wigierskiego Parku Narodowego dlatego jest licznie odwiedzany. Przez Wigry przebiega szlak św. Jakuba, który od 1993 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO oraz dwa Szlaki Papieskie (Szlak Papieski Tajemnice Światła Ełk-Wigry oraz Kajakowy Szlak Papieski Tajemnice Zawierzenia Wigry-Studzieniczna). Ogromne znaczenie dla lokalnej społeczności miał fakt przebywania na Wigrach Ojca świętego Jana Pawła II, dlatego Ks. Bp Jerzy Mazur powołał Wigierski Areopag Nowej Ewangelizacji oraz Fundację Wigry Pro.

Tegoroczne obchody roku jubileuszowego wpisują się w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości i związane są z organizacją wydarzeń na płaszczyźnie patriotycznej, religijnej, kulturalnej, naukowej oraz turystycznej. Uroczyste obchody rozpocznie sesja naukowo-historyczna poświęconej Ojcom Kamedułom. W kolejnych miesiącach planowane są wydarzenia promujące dziedzictwo kulturowe (koncerty muzyki poważnej, różnego rodzaju warsztaty, jarmark wigierski, dożynki wojewódzkie) oraz rozpowszechniające turystykę i edukację (spływ kamedulski, rajd rowerowy, dzień ratowania życia, zawody wędkarskie).

Benedictus 2018 to spotkanie młodzieży z siostrami zakonnymi i o. Wojciechem. Co roku młodzież z całej Polski spotyka się, aby wspólnie spędzić ten czas. Bardzo ciekawym punktem programu był escape room, czyli gra grupowa podczas, której mogliśmy się zintegrować i poznać lepiej patronów naszych grup:  św. Benedykta, św. Romualda, św. Piotra Damiani, św. Brunona z Kwerfurtu. Bardzo urzekło nas Muzeum Wigier, w którym mogliśmy podziwiać piękną florę i faunę tego regionu. Bardzo zapadły nam też w pamięć konferencje o. Wojciecha, szczególnie ta ostatnia o św. Józefie i o pracy, na której przez ostatnie dni skupiała się nasza grupa. Pokazała nam ona, jak wiele trudu, systematyczności i cierpliwości trzeba włożyć w modlitwę, by żyć w zgodzie z Bożym planem na nasze życie.

Młodzież Benedictus 2018

 

Co w nasze życie wniósł tegoroczny Benedictus? Jakie są jego owoce? Tego jeszcze nie wiemy. Na razie dostaliśmy tylko małe ziarenka, które wykiełkują w naszym zwykłym, codziennym życiu. Dawcą tych ziarenek był o. Wojciech      który w swoich kazaniach dawał nam nadzieję i ukazywał nam nasze piękno i wyjątkowość. Każda z sióstr także ofiarowała nam swoje nasionka. Tymi nasionkami były: serdeczność, otwartość, opiekuńczość i codzienny uśmiech. Jesteśmy niezwykle wdzięczni za piękny głos i talent muzyczny s. Maury oraz ukazanie nam tajników fotografii przez s. Lidię. Doceniamy również wszystkich uczestników wyjazdu. Bez nich nie byłoby tak fajnie. To był super spędzony wspólnie czas.

Marysia i Karolina – Otwock

 

Gdy pierwszy raz miałam pojechać na Benedictus nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Kolonie z siostrami zakonnymi, jak to będzie wyglądać, będzie to tylko modlitwa i aspekt duchowy, czy może jednak siostry przewidziały też coś więcej. Moje wątpliwości rozwiały się. Zobaczyłam, że na Benedictus nie składa się tylko modlitwa i samotne przebywanie z Bogiem, ale także szukanie Boga w drugim człowieku. Wspólne szukanie odpowiedzi na pytania, poznawanie nowych ludzi. Odkrywanie, że zawsze znajdzie się wspólny temat i okazja by nawiązać nowe znajomości. Liczne wycieczki, spotkania z charyzmatycznymi osobami, wspólne spiewanie, tańce, prace w grupach sprawiają, że każdy znajdzie tu coś w czym czuje się najlepiej, co wywoła uśmiech na jego twarzy.

Weronika – Grajewo

 

Od samego początku jak tylko tu przyjechałam nie miałam pojęciaa czego się spodziewać, oczekiwać. Wiedziałąm tylko jedno. To, że tu jestem ma jakieś znaczenie, to nie przypadek. Przyjechałam tu bez znajomych co sprawiło, że byłam zamknięta, dziwnie się czułam ponieważ wiele osób śmiało się i rozmawiało długimi godzinami. Mimo wszystko ten spokój i cisza były mi potrzebne. To właśnie w tym momencie Bóg we mnie działał. Nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz tak mocno przeżywałam Mszę św. Po przystąpieniu do komunii świętej za każdym razem rodziła się we mnie radość, lecz czasem łzy, które nie płynęły ze smutku. Były one oznaką tego dobra, które we mnie gościło i zdziałało wielkie rzeczy. Gdy tylko zamykam oczy pragnę wracać do tego. Utwierdziłąm się w tym, że nie potrzeba słów podczas modlitwy. Pan potrafi uczynić wszystko i jest naprawdę zadziwiający.

Jednego dnia podczas podążania szlakiem Jana Pawła II bardzo mocno trafiły do mnie słowa o. Wojciecha głoszone na konferencji. Mówił on wtedy o naszych pragnieniach. Czy to co jest moim pragnieniem jest prawdziwe oraz właściwe. Od dłuższego czasu szukam swojego powołania i mam milion myśli. Nadszedł ten czas aby całkowicie się otworzyć i słuchać woli Pana. Mam wrażenie, że boję się tego, co Bóg mi zaplanował, że będzie to trudne i ciężkie do zaakceptowania. Właśnie wtedy zrozumiałam, że nie mogę się bać, że Bóg chce dla mnie jak najlepiej i na pewno gdy rozeznam Jego wolę będę szczęśliwa i spełniona. Jeśli ktoś również szuka drogi lub odpowiedzi na jakieś pytania powinien wybrać się na Benedictusa i dać się prowadzić. Jest to czas, w którym można zagłębić się w swoje serce, pragnienia i po prostu słuchać. Oczywiście jest to czas przepełniony radością, atrakcjami, więc każdy znajdzie tu dla siebie miejsce.

Weronika – Ełk

 

więcej zdjęć i relacji na:

https://www.facebook.com/benedyktynkiosb/