Dokładnie cztery lata temu o tej porze do Boga zanosiliśmy dziękczynny hymn uwielbienia TE DEUM LAUDAMUS za stuletnią historię naszej Wspólnoty zakonnej. W tym dziękczynieniu – poza czterema kolejnymi latami – nic się nie zmieniło, bowiem uwielbienie i dziękczynienie zanosimy do Boga, który jest jest Miłością i Panem czasu.
Choć dziś – w duchu odpowiedzialności za siebie – nie możemy spotykać się na celebracjach, to jednak jesteśmy razem jako Wspólnota ludzi wiary, złączonych jednym powołaniem, których prowadzi Duch po ścieżkach życia według wskazań Zakonodawcy i Patrona Europy – św. Benedykta. Jego wstawiennictwu polecamy Przełożoną Generalną wraz z Zarządem, każdą Siostrę naszego Zgromadzenia, nasze Rodziny, Przyjaciół, Dobrodziejów oraz wszystkich, do których Pan nas posyła.
Dziękujemy Bogu i sobie wzajemnie za ogrom łask, które każdego dnia nas spływają oraz za dobro, będące przejawem wzajemnej, usłużnej i gorliwej miłości, o którą prosił nas w swej Regule św. Benedykt.
A jeśli chcecie przypomnieć sobie jak było – zapraszamy tutaj: